คํานํา
เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2491 (ค.ศ. 1948) ที่ประชุมสมัชชาสหประชาชาติ สมัยสามัญ สมัยที่ 3 ได้มีข้อมติรับรองปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ซึ่งถือเป็นเอกสารประวัติศาสตร์ในการวางรากฐานด้านสิทธิมนุษยชนระหว่าง ประเทศฉบับแรกของโลก และเป็นพื้นฐานของกฎหมายระหว่างประเทศด้านสิทธิมนุษยชนทุกฉบับที่มีอยู่ใน ปัจจุบัน ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนถือเป็นมาตรฐานที่ประเทศสมาชิกสหประชาชาติได้ ร่วมกันจัดทําเพื่อส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชนของประชาชนทั่วโลก ทั้งนี้ ประเทศไทยเป็นหนึ่งในสี่สิบแปดประเทศแรกที่
ลงคะแนนเสียงร่วมรับรองปฏิญญาฉบับนี้ในการประชุมดังกล่าว ซึ่งจัดขึ้น ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส
เนื่องในโอกาสการครบรอบ 60 ปี ของการรับรองปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ในวันที่ 10 ธันวาคม 2551 ประเทศไทยได้ร่วมกับประชาคมโลก
ในการฉลองวาระสําคัญดังกล่าว โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความตระหนักรู้เกี่ยวกับหลักการสากลด้าน สิทธิมนุษยชนให้กับประชาชนได้รับทราบ โดยเฉพาะสิทธิขั้นพื้นฐานของตนเองซึ่งไม่ควรถูกละเมิด และการเคารพสิทธิของผู้อื่นซึ่งจะช่วยส่งเสริมสันติสุขภายในสังคม เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ดังกล่าว กระทรวงการต่างประเทศจึงได้ปรับปรุงคําแปลภาษาไทยของปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิ มนุษยชนให้มีความทันสมัยและเข้าใจง่ายขึ้นสําหรับบุคคลทั่วไป โดยยังยึดถือเนื้อหาสาระของปฏิญญาฯ เป็นสําคัญ และถือเป็นหนึ่งในกิจกรรมสําคัญของการฉลองครบรอบ 60 ปีของปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ซึ่งกระทรวงการต่างประเทศหวังว่าการปรับปรุงคําแปลภาษาไทยของปฏิญญาดัง กล่าว จะช่วยให้ผู้อ่านได้รับความรู้ความเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนขั้น พื้นฐาน
ทั้ง 30 ข้อที่ระบุอยู่ในปฏิญญาฉบับนี้ และสามารถนําไปใช้ให้เกิดประโยชน์กับชีวิตของแต่ละบุคคลต่อไป
กรมองค์การระหว่างประเทศ
กระทรวงการต่างประเทศ
กรกฎาคม 2551
“ในสถานที่เล็กๆ ใกล้บ้าน เล็กและใกล้มากจนไม่สามารถมองเห็นได้ในแผนที่โลก สถานที่เล็กๆ แห่งนั้นเป็นโลกของปัจเจกบุคคล เป็นละแวกบ้านที่บุคคลอยู่อาศัย เป็นโรงเรียนหรือวิทยาลัยที่บุคคลได้เข้าเรียนเป็นโรงงาน ไร่นา หรือสํานักงานที่บุคคลทํางาน สถานที่เหล่านี้เป็นที่ซึ่งบุรุษ สตรี และเด็กทุกคน ต่างมองหาความยุติธรรมที่เท่าเทียมกัน โอกาสที่เท่าเทียมกัน ศักดิ์ศรีที่เท่าเทียมกัน โดยปราศจากการแบ่งแยก ถ้าสิทธิเหล่านี้ไม่มีความหมายอยู่ ณ สถานที่นั้นๆ สิทธิเหล่านี้ก็จะมีความหมายเพียงน้อยนิดในทุกแห่ง ถ้าพลเมืองไม่ช่วยกันยืนหยัดปกป้องสิทธิเหล่านี้ให้อยู่ใกล้บ้าน ก็เปล่าประโยชน์ที่จะให้เกิดความก้าวหน้าในโลกที่กว้างใหญ่ขึ้น”
นางเอลีนอร์ รูสเวลท์
ภริยาอดีตประธานาธิบดีแฟรงคลิน
ดี รูสเวลท์ ของสหรัฐอเมริกา
ประธานคณะกรรมาธิการสหประชาชาติ
ในการยกร่างปฏิญญาสากล
ว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
ได้รับการรับรองและประกาศโดยข้อมติสมัชชาสหประชาชาติที่ 217 เอ (III) วันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2491
Universal Declaration of Human
Rights
Adopted and proclaimed by General Assembly resolution 217 A (III) of 10 December 1948
อารัมภบทAdopted and proclaimed by General Assembly resolution 217 A (III) of 10 December 1948
โดยที่การยอมรับศักดิ์ศรีแต่กำเนิด และสิทธิที่เท่าเทียมกันและที่ไม่อาจเพิกถอนได้ของสมาชิกทั้งมวลแห่งครอบ ครัวมนุษยชาติ เป็นพื้นฐานแห่งอิสรภาพ ความยุติธรรม และสันติภาพในโลก
Preamble
Whereas recognition of the inherent dignity and of the
equal and inalienable rights of all members of the human family is the
foundation of freedom, justice and peace in the world,
โดยที่การไม่นำพาและการหมิ่นในคุณค่าของสิทธิมนุษยชน ยังผลให้มีการกระทำอันป่าเถื่อน ซึ่งเป็นการขัดอย่างร้ายแรงต่อมโนธรรมของมนุษยชาติ และการมาถึงของโลกที่ได้มีการประกาศให้ความมีอิสรภาพในการพูดและความเชื่อ และอิสรภาพจากความหวาดกลัวและความต้องการของมนุษย์ เป็นความปรารถนาสูงสุดของประชาชนทั่วไป
Whereas disregard and contempt for human rights have
resulted in barbarous acts which have outraged the conscience of mankind, and
the advent of a world in which human beings shall enjoy freedom of speech and
belief and freedom from fear and want has been proclaimed as the highest
aspiration of the common people,
โดยที่เป็นการจำเป็นที่สิทธิมนุษยชนควรได้รับความคุ้มครองโดยหลักนิติธรรม ถ้าจะไม่บังคับให้คนต้องหันเข้าหาการลุกขึ้นต่อต้านทรราชและการกดขี่เป็น วิถีทางสุดท้าย
Whereas it is essential, if man is not to be compelled to have recourse, as a last resort, to rebellion against tyranny and oppression, that human rights should be protected by the rule of law,
โดยที่เป็นการจำเป็นที่จะส่งเสริมพัฒนาการแห่งความสัมพันธ์ฉันมิตรระหว่างชาติต่างๆ
Whereas it is essential to promote the development of friendly relations between nations,
โดยที่ประชาชนแห่งสหประชาชาติได้ยืนยันอีกครั้งไว้ในกฎบัตรถึงศรัทธาในสิทธิ มนุษยชนขั้นพื้นฐาน ในศักดิ์ศรีและค่าของมนุษย์ และในสิทธิที่เท่าเทียมกันของบรรดาชายและหญิง และได้มุ่งมั่นที่จะส่งเสริมความก้าวหน้าทางสังคมและมาตรฐานแห่งชีวิตที่ดี ขึ้นในอิสรภาพอันกว้างขวางยิ่งขึ้น
Whereas the peoples of the United Nations
have in the Charter reaffirmed their faith in fundamental human rights, in the
dignity and worth of the human person and in the equal rights of men and women
and have determined to promote social progress and better standards of life in
larger freedom,
โดยที่รัฐสมาชิกต่างปฏิญาณที่จะบรรลุถึงซึ่งการส่งเสริมการเคารพและการยึด ถือสิทธิมนุษยชน และอิสรภาพขั้นพื้นฐานโดยสากล โดยความร่วมมือกับสหประชาชาติ
Whereas Member States have pledged themselves to achieve, in
cooperation with the United Nations, the promotion of universal respect for and
observance of human rights and fundamental freedoms,
โดยที่ความเข้าใจร่วมกันในสิทธิและอิสรภาพเหล่านี้ เป็นสิ่งสำคัญที่สุด เพื่อให้ปฏิญาณนี้สำเร็จผลเต็มบริบูรณ์
Whereas a common understanding of these rights and freedoms is of the greatest importance for the full realization of this pledge,
ฉะนั้น บัดนี้ สมัชชาจึงประกาศปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชนนี้ ให้เป็นมาตรฐานร่วมกันแห่งความสำเร็จสำหรับประชาชนทั้งมวล และประชาชาติทั้งหลาย เพื่อจุดมุ่งหมายที่ว่า ปัจเจกบุคคลทุกคนและทุกส่วนของสังคม โดยการคำนึงถึงปฏิญญานี้เป็นเนืองนิตย์ จะมุ่งมั่นส่งเสริมการเคารพสิทธิและอิสรภาพเหล่านี้ ด้วยการสอนและการศึกษา และให้มีการยอมรับและยึดถือโดยสากลอย่างมีประสิทธิผล ด้วยมาตรการแห่งชาติและระหว่างประเทศอันก้าวหน้าตามลำดับ ทั้งในบรรดาประชาชนของรัฐสมาชิกด้วยกันเอง และในบรรดาประชาชนของดินแดนที่อยู่ใต้เขตอำนาจแห่งรัฐนั้น
Now,
Therefore THE GENERAL ASSEMBLY proclaims THIS UNIVERSAL DECLARATION OF HUMAN
RIGHTS as a common standard of achievement for all peoples and all nations, to
the end that every individual and every organ of society, keeping this
Declaration constantly in mind, shall strive by teaching and education to
promote respect for these rights and freedoms and by progressive measures,
national and international, to secure their universal and effective recognition
and observance, both among the peoples of Member States themselves and among
the peoples of territories under their jurisdiction.
ข้อ 1 มนุษย์ทั้งปวงเกิดมามีอิสระและเสมอภาคกันในศักดิ์ศรีและสิทธิ ต่างในตนมีเหตุผลและมโนธรรม และควรปฏิบัติต่อกันด้วยจิตวิญญาณแห่งภราดรภาพ
All
human beings are born free and equal in dignity and rights. They are endowed
with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of
brotherhood.
ข้อ 2
ทุกคนย่อมมีสิทธิและอิสรภาพทั้งปวงตามที่กำหนดไว้ในปฏิญญานี้
โดยปราศจากการแบ่งแยกไม่ว่าชนิดใด อาทิ เชื้อชาติ ผิว เพศ ภาษา ศาสนา
ความคิดเห็นทางการเมืองหรือทางอื่น พื้นเพทางชาติหรือสังคม ทรัพย์สิน
การเกิด หรือสถานะอื่น นอกเหนือจากนี้ จะไม่มีการแบ่งแยกใด
บนพื้นฐานของสถานะทางการเมือง ทางกฎหมาย หรือทางการระหว่างประเทศของประเทศ
หรือดินแดนที่บุคคลสังกัด ไม่ว่าดินแดนนี้จะเป็นเอกราช อยู่ในความพิทักษ์
มิได้ปกครองตนเอง หรืออยู่ภายใต้การจำกัดอธิปไตยอื่นใด
Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth
in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour,
sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin,
property, birth or other status.
Furthermore, no
distinction shall be made on the basis of the political, jurisdictional or
international status of the country or territory to which a person belongs,
whether it be independent, trust, non-self-governing or under any other
limitation of sovereignty.
ข้อ 3 ทุกคนมีสิทธิในการมีชีวิต เสรีภาพ และความมั่นคงแห่งบุคคล
Everyone
has the right to life, liberty and security of person.
ข้อ 4 บุคคลใดจะตกอยู่ในความเป็นทาส หรือสภาวะจำยอมไม่ได้ ทั้งนี้ ห้ามความเป็นทาส และการค้าทาสทุกรูปแบบ
No
one shall be held in slavery or servitude; slavery and the slave trade shall be
prohibited in all their forms.
ข้อ 5 บุคคลใดจะถูกกระทำการทรมานหรือการปฏิบัติหรือการลงโทษที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรมหรือย่ำยีศักดิ์ศรีไม่ได้
No
one shall be subjected to torture or to cruel, inhuman or degrading treatment
or punishment.
ข้อ 6 ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับการยอมรับทุกแห่งหนว่าเป็นบุคคลตามกฎหมาย
Everyone has the right to recognition everywhere as a
person before the law.
ข้อ 7
ทุกคนเสมอภาคกันตามกฎหมายและมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองของกฎหมายเท่า
เทียมกัน โดยปราศจากการเลือกปฏิบัติใด
ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองเท่าเทียมกันจากการเลือกปฏิบัติใด
อันเป็นการล่วงละเมิดปฏิญญานี้ และจากการยุยงให้มีการเลือกปฏิบัติดังกล่าว
Article 7
All
are equal before the law and are entitled without any discrimination to equal
protection of the law. All are entitled to equal protection against any
discrimination in violation of this Declaration and against any incitement to
such discrimination.
ข้อ 8
ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับการเยียวยาอันมีประสิทธิผลจากศาลที่มีอำนาจแห่งรัฐ
ต่อการกระทำอันล่วงละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐาน
ซึ่งตนได้รับตามรัฐธรรมนูญหรือกฎหมาย
Everyone
has the right to an effective remedy by the competent national tribunals for
acts violating the fundamental rights granted him by the constitution or by
law.
ข้อ 9 บุคคลใดจะถูกจับกุม กักขัง หรือเนรเทศตามอำเภอใจไม่ได้
No
one shall be subjected to arbitrary arrest, detention or exile.
ข้อ 10
ทุกคนย่อมมีสิทธิในความเสมอภาคอย่างเต็มที่ในการได้รับการพิจารณาคดีที่เป็น
ธรรมและเปิดเผยจากศาลที่อิสระและไม่ลำเอียง
ในการพิจารณากำหนดสิทธิและหน้าที่ของตนและข้อกล่าวหาอาญาใดต่อตน
Everyone is entitled in full equality to a fair and public
hearing by an independent and impartial tribunal, in the determination of his
rights and obligations and of any criminal charge against him.
ข้อ 11
(1)
ทุกคนที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดทางอาญา
มีสิทธิที่จะได้รับการสันนิษฐานไว้ก่อนว่าบริสุทธิ์จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่ามี
ความผิดตามกฎหมายในการพิจารณาคดีที่เปิดเผย
ซึ่งตนได้รับหลักประกันที่จำเป็นทั้งปวงสำหรับการต่อสู้คดี
(2)
บุคคลใดจะถูกตัดสินว่ามีความผิดทางอาญาใด
อันเนื่องจากการกระทำหรือละเว้นใด
อันมิได้ถือว่าเป็นความผิดทางอาญาตามกฎหมายแห่งชาติหรือกฎหมายระหว่างประเทศ
ในขณะที่ได้กระทำการนั้นไม่ได้
และจะกำหนดโทษที่หนักกว่าที่บังคับใช้ในขณะที่ได้กระทำความผิดทางอาญานั้น
ไม่ได้
Article 11
(1) Everyone charged with a penal offence has the right to be
presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at
which he has had all the guarantees necessary for his defence.
(2) No one shall be held guilty of any penal offence on
account of any act or omission which did not constitute a penal offence, under
national or international law, at the time when it was committed. Nor shall a
heavier penalty be imposed than the one that was applicable at the time the
penal offence was committed.
ข้อ 12
บุคคลใดจะถูกแทรกแซงตามอำเภอใจในความเป็นส่วนตัว ครอบครัว ที่อยู่อาศัย
หรือการสื่อสาร หรือจะถูกลบหลู่เกียรติยศและชื่อเสียงไม่ได้
ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองของกฎหมายต่อการแทรกแซงสิทธิหรือการลบ
หลู่ดังกล่าวนั้น
Article 12
No one shall be subjected to arbitrary interference with
his privacy, family, home or correspondence, nor to attacks upon his honour and
reputation. Everyone has the right to the protection of the law against such
interference or attacks.
ข้อ 13
(1) ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งการเคลื่อนย้ายและการอยู่อาศัยภายในพรมแดนของแต่ละรัฐ
(2) ทุกคนมีสิทธิที่จะออกนอกประเทศใด รวมทั้งประเทศของตนเอง และสิทธิที่จะกลับสู่ประเทศตน
Article 13
(1) Everyone has the right to freedom of movement and residence
within the borders of each state.
(2)
Everyone has the right
to leave any country, including his own, and to return to his country.
ข้อ 14
(1) ทุกคนมีสิทธิที่จะแสวงหา และที่จะได้ที่ลี้ภัยในประเทศอื่นจากการประหัตประหาร
(2)
สิทธินี้จะยกขึ้นกล่าวอ้างกับกรณีที่การดำเนินคดีที่เกิดขึ้นโดยแท้
จากความผิดที่มิใช่ทางการเมืองหรือจากการกระทำอันขัดต่อวัตถุประสงค์และหลัก
การของสหประชาชาติไม่ได้
(1) Everyone has the right to seek and to enjoy in other
countries asylum from persecution.
(2)
This right may not be
invoked in the case of prosecutions genuinely arising from non-political crimes
or from acts contrary to the purposes and principles of the United Nations.
ข้อ 15
(1) ทุกคนมีสิทธิในสัญชาติหนึ่ง
(2) บุคคลใดจะถูกเพิกถอนสัญชาติของตนตามอำเภอใจ หรือถูกปฏิเสธสิทธิที่จะเปลี่ยนสัญชาติ
(1) Everyone has the right to a nationality.
(2)
No one shall be
arbitrarily deprived of his nationality nor denied the right to change his
nationality.
ข้อ 16
(1)
บรรดาชายและหญิงที่มีอายุครบบริบูรณ์แล้ว
มีสิทธิที่จะสมรสและก่อร่างสร้างครอบครัวโดยปราศจากการจำกัดใด
อันเนื่องจากเชื้อชาติ สัญชาติ หรือศาสนา
ต่างย่อมมีสิทธิเท่าเทียมกันในการสมรส ระหว่างการสมรส
และในการขาดจากการสมรส
(2) การสมรสจะกระทำโดยความยินยอมอย่างอิสระและเต็มที่ของผู้ที่จะเป็นคู่สมรสเท่านั้น
(3) ครอบครัวเป็นหน่วยธรรมชาติและพื้นฐานของสังคม และย่อมมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองจากสังคมและรัฐ
(1) Men and women of full age, without any limitation due to
race, nationality or religion, have the right to marry and to found a family.
They are entitled to equal rights as to marriage, during marriage and at its
dissolution.
(2) Marriage shall be entered into only with the free and full
consent of the intending spouses.
(3)
The family is the
natural and fundamental group unit of society and is entitled to protection by
society and the state.
ข้อ 17
(1) ทุกคนมีสิทธิที่จะเป็นเจ้าของทรัพย์สินโดยตนเอง และโดยร่วมกับผู้อื่น
(2) บุคคลใดจะถูกเอาทรัพย์สินไปจากตนตามอำเภอใจไม่ได้
(1) Everyone has the right to own property alone as well as in
association with others.
(2)
No one shall be
arbitrarily deprived of his property.
ข้อ 18
ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งความคิด มโนธรรม และศาสนา ทั้งนี้
สิทธินี้รวมถึงอิสรภาพในการเปลี่ยนศาสนาหรือความเชื่อ
และอิสรภาพในการแสดงออกทางศาสนาหรือความเชื่อถือของตนในการสอน การปฏิบัติ
การสักการบูชา และการประกอบพิธีกรรม
ไม่ว่าจะโดยลำพังหรือในชุมชนร่วมกับผู้อื่น และในที่สาธารณะหรือส่วนบุคคล
Everyone has the right to freedom of thought, conscience
and religion; this right includes freedom to change his religion or belief, and
freedom, either alone or in community with others and in public or private, to
manifest his religion or belief in teaching, practice, worship and observance.
ข้อ 19
ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งความเห็นและการแสดงออก ทั้งนี้
สิทธินี้รวมถึงอิสรภาพที่จะถือเอาความเห็นโดยปราศจากการแทรกแซง
และที่จะแสวงหา รับและส่งข้อมูลข่าวสารและข้อคิดผ่านสื่อใด
และโดยไม่คำนึงถึงพรมแดน
Article 19
Everyone
has the right to freedom of opinion and expression; this right includes freedom
to hold opinions without interference and to seek, receive and impart
information and ideas through any media and regardless of frontiers.
ข้อ 20
(1) ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งการชุมนุมและการสมาคมโดยสันติ
(2) บุคคลใดไม่อาจถูกบังคับให้สังกัดสมาคมหนึ่งได้
Article 20
(1) Everyone has the right to freedom of peaceful assembly and
association.
(2)
No one may be
compelled to belong to an association.
ข้อ 21
(1) ทุกคนมีสิทธิที่จะมีส่วนร่วมในการปกครองประเทศตน โดยตรงหรือผ่านผู้แทนซึ่งได้รับเลือกตั้งโดยอิสระ
(2) ทุกคนมีสิทธิที่จะเข้าถึงบริการสาธารณะในประเทศตนโดยเสมอภาค
(3)
เจตจำนงของประชาชนจะต้องเป็นพื้นฐานแห่งอำนาจการปกครอง ทั้งนี้
เจตจำนงนี้จะต้องแสดงออกทางการเลือกตั้งตามกำหนดเวลาและอย่างแท้จริง
ซึ่งต้องเป็นการออกเสียงอย่างทั่วถึงและเสมอภาค และต้องเป็นการลงคะแนนลับ
หรือวิธีการลงคะแนนโดยอิสระในทำนองเดียวกัน
Article 21
(1) Everyone has the right to take part in the government of
his country, directly or through freely chosen representatives.
(2) Everyone has the right to equal access to public service in
his country.
(3)
The will of the people
shall be the basis of the authority of government; this will shall be expressed
in periodic and genuine elections which shall be by universal and equal
suffrage and shall be held by secret vote or by equivalent free voting
procedures.
ข้อ 22
ทุกคน ในฐานะสมาชิกของสังคม มีสิทธิในหลักประกันทางสังคม
และย่อมมีสิทธิในการบรรลุสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม
อันจำเป็นยิ่งสำหรับศักดิ์ศรีของตน และการพัฒนาบุคลิกภาพของตนอย่างอิสระ
ผ่านความพยายามของรัฐและความร่วมมือระหว่างประเทศ
และตามการจัดการและทรัพยากรของแต่ละรัฐ
Everyone,
as a member of society, has the right to social security and is entitled to
realization, through national effort and international co-operation and in
accordance with the organization and resources of each state, of the economic,
social and cultural rights indispensable for his dignity and the free
development of his personality.
ข้อ 23
(1) ทุกคนมีสิทธิในการทำงาน ในการเลือกงานโดยอิสระ ในเงื่อนไขที่ยุติธรรมและเอื้ออำนวยต่อการทำงาน และในการคุ้มครองต่อการว่างงาน
(2) ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับค่าจ้างที่เท่าเทียมกัน สำหรับงานที่เท่าเทียมกัน โดยปราศจากการเลือกปฏิบัติใด
(3)
ทุกคนที่ทำงานมีสิทธิที่จะได้รับค่าตอบแทนที่ยุติธรรมและเอื้ออำนวยต่อการ
ประกันความเป็นอยู่อันควรค่าแก่ศักดิ์ศรีของมนุษย์สำหรับตนเองและครอบครัว
และหากจำเป็นก็จะได้รับการคุ้มครองทางสังคมในรูปแบบอื่นเพิ่มเติมด้วย
(4) ทุกคนมีสิทธิที่จะจัดตั้งและที่จะเข้าร่วมสหภาพแรงงานเพื่อความคุ้มครองผลประโยชน์ของตน
(1) Everyone has the right to work, to free choice of
employment, to just and favourable conditions of work and to protection against
unemployment.
(2) Everyone, without any discrimination, has the right to
equal pay for equal work.
(3) Everyone who works has the right to just and favourable
remuneration ensuring for himself and his family an existence worthy of human
dignity, and supplemented, if necessary, by other means of social protection.
(4)
Everyone has the right
to form and to join trade unions for the protection of his interests.
ข้อ 24 ทุกคนมีสิทธิในการพักผ่อนและการผ่อนคลายยามว่าง รวมทั้งจำกัดเวลาทำงานตามสมควร และวันหยุดเป็นครั้งคราวโดยได้รับค่าจ้าง
Everyone
has the right to rest and leisure, including reasonable limitation of working
hours and periodic holidays with pay.
ข้อ 25
(1)
ทุกคนมีสิทธิในมาตรฐานการครองชีพอันเพียงพอสำหรับสุขภาพและความอยู่ดีของตน
และของครอบครัว รวมทั้งอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย
และการดูแลรักษาทางการแพทย์ และบริการสังคมที่จำเป็น
และมีสิทธิในหลักประกันยามว่างงาน เจ็บป่วย พิการ หม้าย วัยชรา
หรือปราศจากการดำรงชีพอื่นในสภาวะแวดล้อมนอกเหนือการควบคุมของตน
(2)
มารดาและเด็กย่อมมีสิทธิที่จะรับการดูแลรักษาและการช่วยเหลือเป็นพิเศษ
เด็กทั้งปวงไม่ว่าจะเกิดในหรือนอกสมรส
จะต้องได้รับการคุ้มครองทางสังคมเช่นเดียวกัน
(1) Everyone has the right to a standard of living adequate for
the health and well-being of himself and of his family, including food,
clothing, housing and medical care and necessary social services, and the right
to security in the event of unemployment, sickness, disability, widowhood, old
age or other lack of livelihood in circumstances beyond his control.
(2) Motherhood and childhood are entitled to special care and
assistance. All children, whether born in or out of wedlock, shall enjoy the
same social protection.
ข้อ 26
(1)
ทุกคนมีสิทธิในการศึกษา
การศึกษาจะต้องให้เปล่าอย่างน้อยในขั้นประถมศึกษาและขั้นพื้นฐาน
การศึกษาระดับประถมจะต้องเป็นภาคบังคับ
การศึกษาด้านวิชาการและวิชาชีพจะต้องเปิดเป็นการทั่วไป
และการศึกษาระดับสูงขึ้นไปจะต้องเข้าถึงได้อย่างเสมอภาคสำหรับทุกคนบนพื้น
ฐานของคุณสมบัติความเหมาะสม
(2)
การศึกษาจะต้องมุ่งไปสู่การพัฒนาบุคลิกภาพของมนุษย์อย่างเต็มที่
และการเสริมสร้างความเคารพต่อสิทธิมนุษยชนและอิสรภาพขั้นพื้นฐาน
การศึกษาจะต้องส่งเสริมความเข้าใจ ขันติธรรม และมิตรภาพระหว่างประชาชาติ
กลุ่มเชื้อชาติ หรือศาสนาทั้งมวล และจะต้องส่งเสริมกิจกรรมของสหประชาชาติ
เพื่อการธำรงไว้ซึ่งสันติภาพ
(3) ผู้ปกครองมีสิทธิเบื้องแรกที่จะเลือกประเภทการศึกษาที่จะให้แก่บุตรของตน
Article
26
(1) Everyone has the right to education. Education shall be
free, at least in the elementary and fundamental stages. Elementary education
shall be compulsory. Technical and professional education shall be made
generally available and higher education shall be equally accessible to all on
the basis of merit.
(2) Education shall be directed to the full development of the
human personality and to the strengthening of respect for human rights and
fundamental freedoms. It shall promote understanding, tolerance and friendship
among all nations, racial or religious groups, and shall further the activities
of the United Nations for the maintenance of peace.
Parents have a prior right to choose the kind of
education that shall be given to their children.
ข้อ 27
(1)
ทุกคนมีสิทธิที่จะเข้าร่วมโดยอิสระในชีวิตทางวัฒนธรรมของชุมชน
ที่จะเพลิดเพลินกับศิลปะ และมีส่วนในความรุดหน้า
และคุณประโยชน์ทางวิทยาศาสตร์
(2)
ทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับการคุ้มครองผลประโยชน์ทางจิตใจและทางวัตถุ
อันเป็นผลจาก ประดิษฐกรรมใดทางวิทยาศาสตร์ วรรณกรรม
และศิลปกรรมซึ่งตนเป็นผู้สร้าง
Article 27
(1) Everyone has the right freely to participate in the
cultural life of the community, to enjoy the arts and to share in scientific
advancement and its benefits.
(2)
Everyone has the right
to the protection of the moral and material interests resulting from any
scientific, literary or artistic production of which he is the author.
ข้อ 28 ทุกคนย่อมมีสิทธิในระเบียบทางสังคมและระหว่างประเทศ ซึ่งจะเป็นกรอบให้บรรลุสิทธิและอิสรภาพที่กำหนดไว้ในปฏิญญานี้อย่างเต็มที่
Article 28
Everyone
is entitled to asocial and international order in which the rights and freedoms
set forth in this Declaration can be fully realized.
ข้อ 29
(1) ทุกคนมีหน้าที่ต่อชุมชน ซึ่งการพัฒนาบุคลิกภาพของตนโดยอิสระและเต็มที่ จะกระทำได้ก็แต่ในชุมชนเท่านั้น
(2)
ในการใช้สิทธิและอิสรภาพของตน ทุกคนจะต้องอยู่ภายใต้ข้อจำกัด
เพียงเท่าที่มีกำหนดไว้ตามกฎหมายเท่านั้น
เพื่อวัตถุประสงค์ของการได้มาซึ่งการยอมรับและการเคารพสิทธิและอิสรภาพอัน
ควรของผู้อื่น และเพื่อให้สอดรับกับความต้องการอันสมควรทางด้านศีลธรรม
ความสงบเรียบร้อยของประชาชน และสวัสดิการทั่วไปในสังคมประชาธิปไตย
(3) สิทธิและอิสรภาพเหล่านี้ไม่อาจใช้ขัดต่อวัตถุประสงค์ และหลักการของสหประชาชาติไม่ว่าในกรณีใด
ข้อ 30 ไม่
มีบทใดในปฏิญญานี้ ที่อาจตีความได้ว่า เป็นการให้สิทธิใดแก่รัฐ กลุ่มคน
หรือบุคคลใด ในการดำเนินกิจกรรมใด หรือกระทำการใด
อันมุ่งต่อการทำลายสิทธิและอิสรภาพใดที่กำหนดไว้ ณ ที่นี้
Article
29
(1) Everyone has duties to the community in which alone the
free and full development of his personality is possible.
(2) In the exercise of
his rights and freedoms, everyone shall be subject only to such limitations as
are determined by law solely for the purpose of securing due recognition and
respect for the rights and freedoms of others and of meeting the just
requirements of morality, public order and the general welfare in a democratic
society.
(3) These rights and freedoms may in no case be
exercised contrary to the purposes and principles of the United Nations.
Nothing in this Declaration may be interpreted as implying
for any State, group or person any right to engage in any activity or to
perform any act aimed at the destruction of any of the rights and freedoms set
forth herein.
http://www.mfa.go.th/humanrights/images/stories/book.pdf
http://www.mfa.go.th/humanrights/images/stories/book.pdf
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น